Espazio publikoari
eta kalerari buruzko hausnarketa honetan ezinezkoa aurkitu dut atzera
begiratzea uda honetan Indian ikusitakoari. Egia da salto handia dagoela haien
gizartearen eta gurearen artean baina gizakien beharrak ez ote ahal dira
berdinak?
Indiako edozein
herrialdeko kaleetan ez dago inolako urbanizazio elementurik, ez dago
espaloirik ezta ibilgailuen eta pertsonen arteko banaketarik, denek ibiltzen
dira bata beste errespetatuz. Joera kaotiko honek, XXI . mendeko urbanizta
askoren zoramena ekarriko luke baina ezer baino lehen gizarte honen ikuspuntua
ulertu beharko genezake.
KAOSA
Trafiko kaotikoa
bada ere, gutxitan gertatzen dira istripuak eta istripuak gertatzen direnean
(25 egunetan 1 baino ez genuen ikusi) herritar guztiak bere esku dagoen guztia
egiten dute laguntzeko. Kale hauetan funtzionatzen duen lege bakarra
normaltasuna eta erabakitasunez jokatzea da, bakoitzak badaki bere bidea eta
eskibatzen edo beste bide batetik joten saiatuko dira.
Indiako edozein
kalek izaera anitzak ditu, ez bakarrik zirkulazio eta komunikazio sare izaera,
izaera sozial oso handia baizik. Bertako kaleak, festen oinarriak dira eta
edozein momento aproposa da kalera irteteko eta goxatzeko. Bestalde,
komertzioak garrantzi handia du eta honen inguruan antolatzen da dena. Arazoa
eguraldiarekin dator, bizitza guztia gauzatzeko beharrezkoa da eguraldia
euritsua ez izatea, baina euria datorren bakoitzean urbanizazioa eta eraikuntza
daude konpontzeko. Kaleen inguruan gune estaliak planteatzen dira dendaz denda ,
erabiltzaileen erosotasuna bilatzeko.
ONDORIOAK
Ondorioz ezan
genezake, kasu askotan inolako urbanizaketarik ez egoteak espazio horren
erabilerarekin bat datorrela eta nola espazio negatiboak beharrezkoa diren
gizarte bakoitzeko erabilera eta behar konkretu batzuk betetzeko.
