Heritages gasping to survive
“Ruta por el patrimonio
amenazado” Alvaro de Cortazar, EL PAIS
XXI . mendeko
bizimoduaren ondorioz askotan ez daukagu ezta segundu bat atzera begiratzeko
eta garai bateko arkitektura itoak ikasteko eta babesteko. Eta hori da Madrilen
gertatzen hari dena, garai bateko obra ezanguratzu asko alde batera utzi dira
eta honek hauen suntzipen geldoa dakar. Honen adibide bikaina Somoza
arkitekturarekin ikusi genuen, nola bertan bera utzita zegoen hiriburu batek,
bere antzinako balio arkitekturala berreskuratu zezakeen, atentsio pixka bat
emanez. Askenen finean, arkitektura, atentsioa baino ez du bilatzen, gure
bizitzaren protagonista izan zen horrek, gaur egun era bat ahasturik dago.
Christopher
Griffits esaten duen bezala, patrimonioaren ongia bukaera bat du eta behin joan
denean ezinezkoa izango da hau berregitea.
Honekin
hausnarketa bat sortu beharko da, gure inguruko arkitektura historikoa
babesteko eta gure hiriburuen nortasuna mantentzeko.
PATIOAK ETA HORMAK MIESEN GARAIA
Arkitekturaren
ezaugarririk erakargarriena honen moldakortasuna da. Arkitekturak bide
ezberdinak hartu ditzake honen helburuak betetzeko. Gauza berdina gertatzen da
Miesen patiodun eraikinetan, bere arkitektura introspektiboa barrura begiratzen
du. Kanpoko inguruneaz ahazten da eta eraikinean soilik zentratzen da.
Horretarako alde batera usten ditu garaiko gardentasuna eta beiraren erabilpena
eta horma opakoetan aurkitzen du edertasuna. Arkitektura honek ez du bilatzen
inguruan txertatzea edo ingurua bereganatzea, arkitektura honek beste helburu
asko ditu eta patioak erabiltzea errekurtso bat baino ez da.
Patioa errekurtso
bezala erabiltzea ez zen Miesen estilo bakarra, Miesek arkitekturaren eta
paisaiaren interpretazio bat planteatzen zuen eta une jakin bakoitzean
soluziorik egokiena topatzen zuen, bere hizkera propioa erabiliz. Eta azken
finean hau da, arkitekturaren “Hall of Fame” ean kokatzen duena.
Suscribirse a:
Entradas (Atom)
